Rezultatet e Rregjistrimit të Popullsisë dhe Banesave në Shqipëri 2011:
6.2 % të popullsisë (mbi moshen 15 vjeç), kundrejt 3.8% që ka qenë më parë shifra zyrtare.
75 239 femra janë persona me aftësi të kufizuara;
Me aftësi të kufizuara në funksionet vizive/ shikim janë 49 996 persona;
Me probleme në lëvizje janë 81 585 persona;
Me aftësi të kufizuara në dëgjim janë 37 919 persona;
Me aftësi të kufizuar në kujdesin ndaj vehtes janë 39 402 persona;
Me aftësi të kufizuar në komunikim janë 33 084 persona.
Të dhëna për Shqipërinë
Numri i përfituesve të pagesës për shkak të aftësisë së kufizuar:
Në vitin 2018: 163 423
Në vitin 2017: 159 702
Në vitin 2016: 138 085 (deri në Tetor)
Në vitin 2015: 138 993
Në vitin 2014: 140,992
Në vitin viti 2013: 152 810
Statistikat më të fundit referuar Planit Kombëtar të Veprimit për Personat me Aftësi të Kufizuara 2016-2020 janë:
Numri total 164,015, nga të cilët:
Persona të verbër 12,330;
Paraplegjikë dhe tetraplegjikë 6,472 42;
Aftësi të kufizuara mendore dhe fizike 55,416;
Invalidë Pune 74,114;
Kujdestarë 15,683
Të dhëna për Shqipërinë
Studim i realizuar nga World Vision dhe Save the Children:
Studimi synoi matjen e përhapjes së aftësisë së kufizuar tek fëmijët, identifikoi se 10,4% e fëmijëve të grupmoshës 2-17 vjeç hasin të paktën një vështirësi të lartë për të kryer një aktivitet ose nuk arrijnë ta kryejnë fare atë. Studimi tregoi gjithashtu se vetëm 7,8% e fëmijëve me aftësi të kufizuara në Shqipëri marrin shërbim nga qendra sociale. Gjetje të tjera që lidhen me sektorin e shëndetësisë dhe mbrojtjes sociale që dolën nga ky studim, janë si më poshtë:
Të dhëna për Shqipërinë
Prevalenca është me lartë në familjet me të ardhura të pakta. 66% e fëmijëve me aftësi të kufizuar jetojnë në familje me të ardhura të ulëta, ndërsa 30% e tyre jetojnë në familje me të ardhura mujore të mesme.
Të dhëna për Shqipërinë
Niveli i papunësisë së prindërve të fëmijëve me aftësi të kufizuar raportohet mjaft i lartë. 58% e nënave dhe 33% e baballarëve janë të papunësuar, ose punojnë me kohë të pjesshme/sezonale. 78,8% e këtyre familjeve përbëhen nga katër deri në gjashtë anëtarë.
Diferenca të ndjeshme mes grupit të prindërve me fëmijë me aftësi të kufizuar, dhe prindërve me fëmijë pa ose me vështirësi të lehtë në funksionim, raportohen në lidhje me vlerësimin e shërbimeve të përgjithshme shëndetësore. 38,6% e prindërve të fëmijëve me aftësi të kufizuar janë të pakënaqur me shpenzimet që duhet të bëjnë për të marrë shërbimin, përkundrejt 17,7% të prindërve të fëmijëve pa ose me vështirësi të lehtë në funksionim.
70,4% e prindërve të fëmijëve pa ose me vështirësi të lehtë në funksionim, shohin si shkak të mosfrekuentimit të shërbimeve të përgjithshme shëndetësore cilësinë e dobët të këtyre shërbimeve.
Të dhëna për Shqipërinë
Në 58,3% të rasteve është mjeku i familjes burimi i rekomandimit të fëmijës me aftësi të kufizuar pranë një specialisti
Aksesi në shërbimet sociale, të tilla si qendrat e specializuara, qendrat e kujdesit të përditshëm, qendrat e shëndetit mendor dhe qendrat rezidenciale të përkujdesjes shoqërore, raportohet shumë shumë i ulët në këtë studim. Vetëm 7,8% e fëmijëve me aftësi të kufizuar, kanë ndjekur një shërbim social gjatë 12 muajve të fundit.
55,0% e prindërve raporton se shpenzimet e nevojshme për marrjen e shërbimit për këta fëmijë janë të papërballueshme, ose krejtësisht të papërballueshme për ta.
Të dhëna për Shqipërinë
Arsyet kryesore për mosndjekjen e shërbimeve sociale të vlerësuara nga prindërit, janë mospërballimi i kostove financiare që lidhen me marrjen e shërbimit (88,9%); mungesa e transportit (20,0%); mungesa e shërbimit në komunitet (8,9%); refuzimi i shërbimit (11,1%), si dhe cilësia e papërshtatshme e shërbimeve (8,9%).
86,9% e prindërve e vlerësojnë pagesën e mbështetjes financiare të pamjaftueshme, ose krejtësisht të pamjaftueshme për të plotësuar nevojat jetësore dhe për të përballuar kostot e shërbimeve të lidhura me aftësinë e kufizuar.
Të dhëna për Shqipërinë
Pjesa më e madhe e fëmijëve të certifikuar nga komisioni mjekësor marrin vetëm mbështetje financiare, ndërkohë që vetëm 13,6% e tyre deklarojnë se marrin përkujdesje në familje nga mjek specialist, ndërsa format e tjera të mbështetjes si shërbimet e specializuara mjekësore dhe arsimore, ato të rehabilitimit dhe psikosociale përdoren nga më pak se 4% e këtyre fëmijëve.
1 në 3 fëmijë me aftësi të kufizuar përballet me diskriminim në shërbimet publike, si ato shëndetësore ose shoqërore.
